Lur eta ur baliabide gero eta mugatuagoek doitasun-nekazaritzaren garapena bultzatu dute, zeinak urrutiko detekzio-teknologia erabiltzen duen airearen eta lurzoruaren ingurumen-datuak denbora errealean kontrolatzeko, uztak optimizatzen laguntzeko. Teknologia horien iraunkortasuna maximizatzea ezinbestekoa da ingurumena behar bezala kudeatzeko eta kostuak murrizteko.
Orain, Advanced Sustainable Systems aldizkarian argitaratu berri den ikerketa batean, Osakako Unibertsitateko ikertzaileek lurzoruaren hezetasuna hautemateko haririk gabeko teknologia bat garatu dute, neurri handi batean biodegradagarria dena. Lan hau mugarri garrantzitsua da zehaztasun-nekazaritzan geratzen diren oztopo teknikoak konpontzeko, hala nola erabilitako sentsore-ekipoen botatzea modu seguruan.
Munduko biztanleria hazten jarraitzen duen heinean, ezinbestekoa da nekazaritzako errendimenduak optimizatzea eta lurzoruaren eta uraren erabilera minimizatzea. Zehaztasun-nekazaritzak behar gatazkatsu horiei aurre egitea du helburu, sentsore-sareak erabiliz ingurumen-informazioa biltzeko, baliabideak behar bezala esleitu ahal izateko nekazaritza-lurrei behar direnean eta behar diren lekuan.
Droneek eta sateliteek informazio ugari bildu dezakete, baina ez dira aproposak lurzoruaren hezetasuna eta hezetasun mailak zehazteko. Datuak modu optimoan biltzeko, hezetasuna neurtzeko gailuak lurrean instalatu behar dira dentsitate handi batean. Sentsorea biodegradagarria ez bada, bere bizitzaren amaieran bildu behar da, eta hori lan asko eskatzen du eta ez da praktikoa. Funtzionaltasun elektronikoa eta biodegradagarritasuna teknologia bakar batean lortzea da egungo lanaren helburua.
«Gure sistemak hainbat sentsore, haririk gabeko elikatze-iturri bat eta irudi termikoko kamera bat ditu, sentsore- eta kokapen-datuak biltzeko eta transmititzeko», azaldu du Takaaki Kasugak, ikerketaren egile nagusiak. «Lurzoruko osagaiak gehienbat ingurumena errespetatzen dutenak dira eta nanopaperrez, substratuaz, argizari natural babes-estalduraz, karbono-berogailuz eta eztainuzko eroale-hari batez osatuta daude».
Teknologia sentsoreari haririk gabeko energia-transferentziaren eraginkortasuna sentsore-berogailuaren tenperaturaren eta inguruko lurzoruaren hezetasunaren araberakoa dela oinarritzen da. Adibidez, lurzoru leunean sentsorearen posizioa eta angelua optimizatzerakoan, lurzoruaren hezetasuna % 5etik % 30era igotzeak transmisio-eraginkortasuna % 46 ingurutik % 3ra murrizten du. Ondoren, irudi termikoen kamerak eremuaren irudiak hartzen ditu lurzoruaren hezetasunari eta sentsorearen kokapenari buruzko datuak aldi berean biltzeko. Uzta-sasoiaren amaieran, sentsoreak lurzoruan lurperatu daitezke biodegradatzeko.
«Lurzoruaren hezetasun nahikorik ez zuten eremuak arrakastaz irudikatu genituen 0,4 x 0,6 metroko erakustaldi-eremu batean 12 sentsore erabiliz», esan zuen Kasugak. «Ondorioz, gure sistemak doitasun-nekazaritzarako behar den sentsore-dentsitate handia kudeatu dezake».
Lan honek nekazaritza zehatza optimizatzeko ahalmena du gero eta baliabide mugatuagoak dituen mundu batean. Ikertzaileen teknologiaren eraginkortasuna maximizatzeak baldintza ez-idealetan, hala nola sentsoreen kokapen eta malda angelu eskasetan lurzoru lodietan eta agian lurzoruaren ingurunearen beste adierazle batzuetan, lurzoruaren hezetasun mailak gainditzen dituenean, teknologiaren erabilera zabala ekar lezake munduko nekazaritza komunitateak.
Argitaratze data: 2024ko apirilaren 30a